واکسن‌های دوران بارداری را می‌توان به 3 دسته تقسیم کرد:

1. واکسن‌هایی که دریافت آنها در دوران بارداری توصیه می‌شود:

• واکسن دوگانه: در صورتی که یادآور این واکسن در 10 سال گذشته تزریق نشده باشد، باید در هفته 28 بارداری تزریق شود. معمولا سری‌ اولیه این واکسن در دوران کودکی تزریق می‌شوند. اما اگر این واکسن‌ها در دوران کودکی تزریق نشده باشند، می‌توان 2 دوز به فاصله یک تا 2 ماه و دوز سوم را به فاصله 9تا 12 ماه از دوز دوم دریافت کرد.

• واکسن آنفلوآنزا: تمام خانم‌هایی که در فصل شیوع آنفلوآنزا باردارند، می‌توانند این واکسن را دریافت کنند. تزریق این واکسن به سن بارداری ارتباطی ندارد و به صورت عضلانی تزریق می‌شود.

• واکسن هپاتیت: اگر سری واکسیناسیون هپاتیت قبل از بارداری آغاز شده باشد، می‌توان تزریق آن را در دوران بارداری ادامه داد.

اگر همسر خانمی دچار بیماری هپاتیت B باشد، این خانم در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارد و باید قبل و بعد از مواجهه با ویروس، 3 دوز واکسن عضلانی را در ماه‌های صفر، یک و 6 تزریق کند. بعد از مواجهه با ویروس، علاوه بر واکسن هپاتیت B باید پادتن‌های اختصاصی ضد هپاتیت B هم دریافت شود.

2. واکسن‌هایی که در دوران بارداری هم می‌توانند دریافت شوند:

واکسن مننگوکوک: درمواقع شیوع بیماری مننژیت می‌توان این واکسن را تزریق کرد.

واکسن پنوموکک: این واکسن در بیماران کلیوی، قلبی، ریوی، افراد سیگاری، بیمارانی که به هر دلیلی طحال ندارند و بیمارانی که دچار نقص ایمنی هستند، تزریق می‌شود.

واکسن هاری: در موارد تماس با حیوانات مشکوک به هاری می‌توان این واکسن را تزریق کرد. این واکسن هم باید به همراه پادتن‌های اختصاصی ضد هاری تزریق شود.

واکسن هپاتیت A: در صورت شیوع بیماری باید به همراه پادتن‌های اختصاصی ضد هپاتیت A تزریق شود.

3. واکسن‌هایی که در دوران بارداری نباید دریافت شوند:

واکسن سرخک، سرخجه، اوریون: تزریق این واکسن‌ها در دوران بارداری ممنوع است و بهتر است فرد تا 3 ماه بعد از تزریق این واکسن باردار نشود.

واکسن آبله مرغان: خانم‌هایی که در دوران بارداری در معرض ویروس سرخک یا آبله‌مرغان هستند، باید پادتن اختصاصی ضد سرخک و ضد آبله مرغان را دریافت کنند. این تزریق در مورد آبله مرغان باید حداکثر تا 96 ساعت بعد از تماس و در مورد سرخک تا 6 روز بعد از تماس انجام شود.